วันจันทร์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ใครสักคนปลอบฉันอย่าไปเพ้อกับรักครั้งนั้น
ใครคนนั้นคิดว่าฉันไม่เคยลืมเขา
คนคนนั้นที่เขาคิดว่าฉัน เห็นแก่ตัว
เห็นคนคนนั้นเป็นตัวสำรองไว้แก้ขัดเวลาเหงา
แล้วใครสักคน ใครคนนั้น คนคนนั้น
จะรู้บอกไหมว่า เขา คนที่คอยทำร้ายฉัน
มันคือใครสักคน ใครคนนั้น คนคนนั้น
แล้วเขาจะรู้ไหมว่า สิ่งที่ฉันกำลังเพ้อไปคือเขา
แล้วเขาจะรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงไม่ลืมเขา เพราะเขาคนนั้นอยู้หน้าฉัน
แล้วเขาจะรู้ไหมว่าฉันอึกอัดและน้อยใจแค่ไหน
อือ ฉันผิดเองแหละ