วันศุกร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2553

รักนี้มันจุกอก..!!
.
.
.

วันพฤหัสบดีที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2553

ขอบคุณเวลาที่มันทำให้ฉันเข้าใจมากขึ้น เธอไม่พร้อมเพราะเธอก็ยังมีใครอยู่ในใจส่วนฉันเอง
ก็ยังมีคนในใจของฉันอยู่เหมือนกันจะเป็นไปได้ไหมช่วงเวลาที่เราคุยกัน เราอาจจะอยากแสดงความ
รู้สึกให้อีกคนแต่เราแสดงออกมาไม่ได้เธอเลยแสดงความรู้สึกดีๆ ให้กับฉันเพื่อนแทนคนคนนั้น
ของเธอส่วนฉันก็บอกสิ่งดีๆที่ฉันอยากบอกให้กับเธอแทนคนคนนั้นของฉันมันทำให้ความสัมพันเราดูสับสน
ไม่รู้ว่าเราทั้งคู่อยู่กันในฐานะไหนฉันไม่แน่ใจว่าเธอนั้นคิดยังไง ส่วนตัวฉันฉันก็ยังลืมเขาไม่ได้
มันน่าเสียดายที่ตอนนั้นฉันลังเล ทำไมน่ะ เสียดายฉันว่าเธอ คือเพื่อนคนนึงเท่านั้น ฉํนพยายามคิดทบทวน
มานานแล้วสิ่งเราพูดคุยกัน มันแค่ตัวแทนเท่านั้น ที่ผ่านมาฉันก็มีความสุขดี มันคือช่วงเวลาที่ดี มันเข้าใจ
อะไรหลายๆอย่างขอบคุณทุกอย่าง


วันพุธที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2553

คิดว่า พอ คงจะเหมาะสมที่สุด
ในตอนนี้

จะไปก็ไป ไม่ได้สนไรมากอยู่แล้ว
พูดไม่ออก ไม่อยากพูด
อย่าไป..
ทำให้เหมือนเพลง ที่บอกให้ฉัน
เพราะเดี๋ยวมันจะเหมือนที่ผ่านมา

วันอังคารที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2553


ขอบคุณ สิ่งที่เธอไม่เข้าใจฉัน
ขอบคุณ ความไม่ต้องการ
ขอบคุณ ความสับสนที่มอบให้้้ฉัน
ขอบคุณ วันนี้ที่ไม่เหลืออะไรให้ฉัน

ถ้าตอนนั้น ฉันไม่ประชดมันจะไม่เป็นแบบนี้ใช่ไม่?
ยอมรับว่าฉันยังคิดถึงเธอ
เรามีอะไรเหมือนกันแต่ทำไมเราเข้ากันไม่ได้
แต่กับสิ่งที่ไม่มีอะไรเหมือนกันกับเข้ากันได้
เธอบอกว่าฉันห่างไปเอง
มันน่าตลก
เรื่องซ้ำๆที่ย้ำความสุข

วันเสาร์ที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2553


จริงหรอ..?
เบื่อมากๆ อยากเล่นโบกับตู๋
อยากเม้าส์กับโม
อยากทำหน้ากวนตีนใส่โอต
อยากถามเดป
อยากอัปเดปกับแจน
คิดถึงพวกมึง
คิดถึงพวกมึงจัง วันนี้วันที่ 24 เมษา เวลา 1 ทุ่ม
น่าเบื่ออออมากกไม่มีไรให้คิด
ไม่มีไรให้ทำ โวะ

วันพฤหัสบดีที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2553

ขอบคุณ *ทุกสิ่ง สำหรับหนึ่งคน
ขอบคุณเวลาที่ผ่านมา
ไม่แน่ใจ มันคืออะไร
ไม่มั่นใจว่าอันไหนใช่
แล้วสิ่งที่เข้ามาใหม่คืออะไร
แล้วสิ่งเก่าที่หวนมาใหม่คืออะำร
สิ่งที่เหลืออยู่ตอนนี้อันไหนคือสิ่งที่ฉันต้องการ
ไม่พร้อม แต่ไม่อยากให้อันไหนจากไป

กำลังจะไปใช่ไหม
ฉันไม่ว่าเพราะ ฉันเองก็ยังไม่มั่นใจกับความรู้สึก


ไม่พร้อมไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการ
ฉันต้องการ
แต่ไม่พร้อมที่จะมี

ถ้าวันไหนมัน*ใช่ ฉันพร้อมที่จะให้ทุกอย่าง

ครั้งแรกอยากให้มันดีและมั่นคงอยู่กับฉันตลอด
ฉันไม่อยากมานั่งเสียดายทีหลัง

ที่ผ่านมา ฉันเสียใจ เสียความรู้สึก
แต่ที่ผ่านมามันก็ยังไม่ใช่อยู่ดี
ฉันไม่แน่นอน
ความรู้สึกคนเปลี่ยนได้ตลอดเวลา
เธอเปลี่ยนได้ฉันย่อมเปลี่ยนได้
ไม่ได้ประชด แต่เป็นเพราะ เวลา



คำถาม
คนเหล่านี้คือใคร ใช่ไหม
ตอบไม่ได้หรอก เพราะฉันยังไม่มั่นใจ

วันไหนเจอ คุยแล้วใช่จริงๆแล้วจะบอก ตอนนี้ไม่มี
มีแต่ไม่ใช่

*อย่าไปไหนเธอคือเพื่อนฉัน คืออะไรหลายอย่างอยู่ข้างฉัน
ถึงไม่ใช่ แต่ก็อย่าไปไหน

วันอาทิตย์ที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2553

ในวันนี้วันที่ดาวเตมฟ้า(เหรอ)
ฝากบอกสายลมที่พัดผ่านพาความรู้สึกที่เปื่ยมล้น
วอนฟ้าที่มืดมิดบอกความจริงในใจที่ล้นเอ่อ
ว่าฉัน
.
.
ขอให้เธอสึนามิซัดรับสงกราน
เปรียบดังสายน้ำที่ต้อนรับวันสงกราน
เกลียดเธอจนล้นเอ่อ ฝากความคิดถึงนี้ไปกับสึนามิน่ะ


วันศุกร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2553

การพูดความจริงนั้นไม่ยาก ยากตรงที่ทำไมหลายคนไม่เชื่อเรื่องจริง