ทำไมเธอต้องทำเขาเสียใจอยู่เรื่อย

ปีใหม่ สวยยยยยย

ก็ยังดีที่ตอนนี้หันไปข้างๆแล้วเจอคนที่รักเรา

:)

การมีอะไรเพิ่มมาในชีวิตอีกหนึ่งสิ่งเป็นอะไรที่รับไม่ได้และไม่อยากรับ มันละเอียดอ่อนเกินไปเมื่อมองไปยังที่อื่น ที่มันทั้งอบอุ่น มันน่าอยู่ มีสิ่งที่ยืนให้เสมอ เจอหน้ากันทุกวัน

ไม่มีสิ่งใดมาบั่นทอนมันไป แค่สองก็เกินพอแล้ว นิสาม มันยากที่จะรับไหวมันเก็บมานานสะสมมานานเปนของขวันที่แย่มาก มันไม่อยากได้มันเป็นภาระที่มันเกิดขึ้นมา มันคือปัญหา ปัญหาจริงๆน่าสงสาร ตัวเอง มองคนที่เรารักเค้าไม่เข้าใจกัน เค้าไม่มองหน้ากัน เค้าทะเลาะกันเค้าเกียจกัน มันน่าสมเพศ อยากให้รักกัน อยากให้มีกันแค่นี้ไม่ต้องการรับใครเพิ่มเข้ามาบั่นทอนอะไร ต่างๆในชีวิตเราไป มันน่าเบื่อ มันไม่อยากฟัง ทำไมต้องมาบอกปัญหามากมายกบัเราคิดว่าเรารับได้หรอเรา เข้มแข็งขนาดนั้นเลยหรอ แค่นี้เราก็เหนื่อยแล้ว เรายังไม่รู้อนาคตตัวเองมันต้องเอาปัญหามาให้เราช่วยคิดหรอกเรารับฟังทุกคน ต่างคนต่างด่าทอกัน เราจะไม่เสียใจเลยถ้าทั้งสองคนไม่คนที่เรารักเราเหนื่อยมันเหนื่อยอ่ะเราไม่อยากรับรู้อะไร ทุกคนมาระบายเรื่องไม่ดีให้เรา แล้วเราจะไประบายกับใครหรอ เราก็คนอ่ะ ไม่เห็นมีใครมาสนใจเลย

คำที่ต้องการ ตอนนี้มันได้ถูกแทนชื่อของคนบางคน

หยุดพักเหนื่อยสักพัก แล้วจะวิ่งต่อ

จะลืมว่าเธอมีใครอยู่ข้างๆ

ความสุขที่มีเธอให้ลำบากใจ

:

บางครั้งก็น้อยใจ

ไม่สิทุกครั้ง

มนุษย์มักมีทางให้เลือก

ซ้ายหรือขวาหรือตรง

ถ้าตอนนี้

.

.

.

ถ้าไปทางซ้ายจะมีสองคนที่กำลังเดินอยู่

ถ้าไปทางขวาจะมีสามคนที่กำลังเดินอยู่

ถ้าเดินตรงไปจะมีเราเดินไปคนเดียว

ไม่ว่าซ้ายหรือขวาเมื่อก้าวไปแล้ว

ก็เปนได้แค่ผู้ร่วมเดินทางเส้นทางเดียว

...ไม่ได้จับมือแล้วเดินไปด้วยกัน...

"จบ" ทั้งๆที่ใจยังมี

ความรู้สึกของมนุษย์ช่างน่ากลัว

~~

มีไรไม่บอกสงสัยไรไม่ถาม

ถามเราง่ายกว่าน่ะ

เปลี่ยนสียังไงๆ

สีเดิมก็สวยสุด สีไหนๆถึงจะเข้าใจเราดี

สีนั้นสีไหนก็ไม่ใช่สีที่เราเลือก

เราแค่ลองเล่นสี เพราะเราต้องการสีสัน

เราไม่ได้อยากได้สีของใครมาครอบครอง

....แต่เราอยากได้สีเดิมเราคืนมา....

สีไหนๆตอนนี้ก็แค่สีนสัน

ไม่ใช่สีของเรา เรารอสีผลิตอยู่

สีของเราคงโดนคนอื่นลองเล่นสีอยู่55

คนเราจำเป็นต้องบอกเรื่องของเราทุกเรื่องเลยหรือเปล่า?

ถ้าเราบอกว่า วันนี้เราเสียใจกับสิ่งที่เธอพูดมา

ยังสำนึกอยู่ไหม?

ไม่เปนไร

ฉันยิ้มรับ และบอกว่า ไม่ได้เป็นไร

และเดินจากไป พักจิตใจให้เย็นๆๆที่หน้าหรืออุ่น 55

ตู๋บอกว่าถ้าพูดคำว่า ไม่ ชีวิตจะแย่ลง

จะเอนท์ติด

ใช่

เค้าจะรักเรา

ใช่

เค้าจะเลิกกลับแฟน

ใช่

เค้ากลับมาหาเราชัวๆ

ใช่

เรามีกิก555555

ใช่

.

.

เราโกหก

ใช่

ขอร้องว่าอย่ามาปั่นหัวกัน~~
แค่นี้ก็ลำบากใจพอแล้ว

ภูเขายังผุกร่อน
เหล็กเมื่อโดนความร้อนยังละลาย
หินทุบแล้วยังแตก
ต่อให้เข้มแข็งทนทานแค่ไหน มันก็ผุกร่อน ละลาย แตกสลายได้

ควรลุ้นหรือควรลืม?

ตัวเอง อยู่กับตัวเองให้เป็น
น้ำตา เช็ดมันให้เป็น
กอด ให้ความอบอุ่นจากกอดของตัวเองให้เป็น
ความรัก ให้ตัวเองให้เป็น
จิตใจ เข้มแข็งให้เป็น
เหมือนฉันตอนนี้ ที่รู้จักรัก และยอมรับมันให้เป็น
สิ่งที่ไม่ใช่มันก็คือไม่ใช่ มันจะผ่านพ้นไป เข้มแข็งเข้าไว้เจนแกเข้มแข็งเข้าไว้
แกข้ามมันไป แกข้ามมัน และแกจะมีความสุข
แกต้องเปิดไฟในความคิด อย่าปิดไฟอยู่กับความเศร้า
มันไม่ได้อยู่กับเราทั้งชีวิต แต่มันมีมาให้เราได้เรียนรู้เท่านั้น
รู้ให้รัก รู้ให้รอ รู้ให้ยอมรับ รู้ว่าต้องละทิ้ง
ปล่อยความรู้สึกนั้นไป มองเขาที่ว่าเขามีความสุข
อย่าไปอิจฉา อยากจะได้เขาคืนมา เขาไมใช่ของๆเรา
ยอมรับมันจบที่คืนนี้ นอนหลับตา
และเริ่มต้นใหม่กับวันพรุ่งนี้ เจนแกร้องไห้มามากพอแล้วแค่นี้พอแล้ว
จบแค่คืนนี้ แกต้องเข้มแข็งสิเจน!!

แค่เพื่อนฉันก็ขอบคุณ

อยากกอด กอดใครสักคนสบตกที่หน้าอกขอลคนคนนั้น
แล้วปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมากอดแน่น แน่นไม่ให้ครคนนั้นไปไหน
ทำไม ทำไมมันเสียใจกว่าทุกทีทำไม
ฉันต้องลุกขึ้น แต่ตอนนี้ลุกขึ้นไม่ไหวจริงๆ

ลืมตาขึ้นมาทุกอย่างมืดมิด ฉันมองไม่เห็นสิ่งใดเลย
ฉันหลับตาลงและตกอยู่ในความเศร้าอีกครั้ง กับเรื่องที่พึ่งผ่านพ้นมา
ฉันเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองได้รับรู้แต่ไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว
อยู่ดีๆ รู้สึกเหมือนมีใครสักคนเปิดไฟฉันจึงลืมตาฉันเหนมีกลุ่มคนกลุ่มนึง
มีเสียงนึงในกลุ่มนั้น พูดว่า "ไม่เปนไรมึงยังมีกู"

ฉันช้าไปช้าไปช้าไป เธอไม่รอฉัน
ฉันช้าไป

ฉันขอโทษ
ฉันไม่ได้ตั้งใจ เธอไม่เข้าใจฉันเอง

ต่อจากนี้มันจะมีอีกรึเปล่าความปลอบโยนฉันยังจะได้รับมันอยู่รึเปล่า
ตอนนี้ฉันต้องการมัน ต้องการมัน

เศษของเธอให้ฉันมาฉันจะเป็นคนประกอบมันเองแบ่งมาให้ฉันบ้างได้รึเปล่าทั้งๆที่พูดอยู่ตลอดว่า
เวลานั้นสำคัญแต่ฉันก็เป็นคนปล่อยมันไปเองทำไม ทำไม ทำไมพึ่งมาเข้าใจเอาตอนนี้มันจะสายไปรึเปล่าทำไมต้องลังเล
ในเมื่อฉันตัดใครสักคนไปแล้วในเมื่อฉันตั้งใจทุ่มเทเต็มที่ คิดกับตัวเองหลายครั้งพึ่งมาถามเอาตอนวันที่สายไปมัน
สมควรแล้วหรอ หรือว่าฉันต้องตัดเธอไปอีกคนนี้ฉันชอบเธอจริงๆหรือเป็นเพียงความรู้สึกที่ตัวเองสร้างขึ้นมา อยากจะลบมันไป
แต่ถ้าตอนนี้ฉันไม่มีใครฉันก็ไม่สามารถลบเธออกไปจากความรู้สึกของฉันได้ อยากให้เธอรับรู้บ้าง ขอร้องเธออย่า โง่:

เราห่างกันนานไปมันเลยอาจะจูนกันไม่ติด
เสียใจน่ะมันร่วงลงมา ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
อุส่าคิดว่าจะไม่สับสน อุส่าคิดว่าจะทุ่มเทมัน
แต่ทำไมทำไมน่ะ มันไม่เป็นอย่างที่คิด

ในวันที่ห่างกันไป มีใครหรือยัง
ชักไม่สนุกอ้ากกกก
ทำไมว้ะๆๆๆ
ทำไมแม่งโง่จังว่ะ
โว้วววววววววววววววว

รักนี้มันจุกอก..!!
.
.
.

ขอบคุณเวลาที่มันทำให้ฉันเข้าใจมากขึ้น เธอไม่พร้อมเพราะเธอก็ยังมีใครอยู่ในใจส่วนฉันเอง
ก็ยังมีคนในใจของฉันอยู่เหมือนกันจะเป็นไปได้ไหมช่วงเวลาที่เราคุยกัน เราอาจจะอยากแสดงความ
รู้สึกให้อีกคนแต่เราแสดงออกมาไม่ได้เธอเลยแสดงความรู้สึกดีๆ ให้กับฉันเพื่อนแทนคนคนนั้น
ของเธอส่วนฉันก็บอกสิ่งดีๆที่ฉันอยากบอกให้กับเธอแทนคนคนนั้นของฉันมันทำให้ความสัมพันเราดูสับสน
ไม่รู้ว่าเราทั้งคู่อยู่กันในฐานะไหนฉันไม่แน่ใจว่าเธอนั้นคิดยังไง ส่วนตัวฉันฉันก็ยังลืมเขาไม่ได้
มันน่าเสียดายที่ตอนนั้นฉันลังเล ทำไมน่ะ เสียดายฉันว่าเธอ คือเพื่อนคนนึงเท่านั้น ฉํนพยายามคิดทบทวน
มานานแล้วสิ่งเราพูดคุยกัน มันแค่ตัวแทนเท่านั้น ที่ผ่านมาฉันก็มีความสุขดี มันคือช่วงเวลาที่ดี มันเข้าใจ
อะไรหลายๆอย่างขอบคุณทุกอย่าง

คิดว่า พอ คงจะเหมาะสมที่สุด
ในตอนนี้
จะไปก็ไป ไม่ได้สนไรมากอยู่แล้ว

พูดไม่ออก ไม่อยากพูด
อย่าไป..
ทำให้เหมือนเพลง ที่บอกให้ฉัน
เพราะเดี๋ยวมันจะเหมือนที่ผ่านมา

ขอบคุณ สิ่งที่เธอไม่เข้าใจฉัน
ขอบคุณ ความไม่ต้องการ
ขอบคุณ ความสับสนที่มอบให้้้ฉัน
ขอบคุณ วันนี้ที่ไม่เหลืออะไรให้ฉัน
ถ้าตอนนั้น ฉันไม่ประชดมันจะไม่เป็นแบบนี้ใช่ไม่?
ยอมรับว่าฉันยังคิดถึงเธอ
เรามีอะไรเหมือนกันแต่ทำไมเราเข้ากันไม่ได้
แต่กับสิ่งที่ไม่มีอะไรเหมือนกันกับเข้ากันได้
เธอบอกว่าฉันห่างไปเอง
มันน่าตลก
เรื่องซ้ำๆที่ย้ำความสุข

จริงหรอ..?
เบื่อมากๆ อยากเล่นโบกับตู๋
อยากเม้าส์กับโม
อยากทำหน้ากวนตีนใส่โอต
อยากถามเดป
อยากอัปเดปกับแจน
คิดถึงพวกมึง
คิดถึงพวกมึงจัง วันนี้วันที่ 24 เมษา เวลา 1 ทุ่ม
น่าเบื่ออออมากกไม่มีไรให้คิด
ไม่มีไรให้ทำ โวะ

ขอบคุณ *ทุกสิ่ง สำหรับหนึ่งคน
ขอบคุณเวลาที่ผ่านมา
ไม่แน่ใจ มันคืออะไร
ไม่มั่นใจว่าอันไหนใช่
แล้วสิ่งที่เข้ามาใหม่คืออะไร
แล้วสิ่งเก่าที่หวนมาใหม่คืออะำร
สิ่งที่เหลืออยู่ตอนนี้อันไหนคือสิ่งที่ฉันต้องการ
ไม่พร้อม แต่ไม่อยากให้อันไหนจากไป
กำลังจะไปใช่ไหม
ฉันไม่ว่าเพราะ ฉันเองก็ยังไม่มั่นใจกับความรู้สึก

ไม่พร้อมไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการ
ฉันต้องการ
แต่ไม่พร้อมที่จะมี

ถ้าวันไหนมัน*ใช่ ฉันพร้อมที่จะให้ทุกอย่าง
ครั้งแรกอยากให้มันดีและมั่นคงอยู่กับฉันตลอด
ฉันไม่อยากมานั่งเสียดายทีหลัง
ที่ผ่านมา ฉันเสียใจ เสียความรู้สึก
แต่ที่ผ่านมามันก็ยังไม่ใช่อยู่ดี
ฉันไม่แน่นอน
ความรู้สึกคนเปลี่ยนได้ตลอดเวลา
เธอเปลี่ยนได้ฉันย่อมเปลี่ยนได้
ไม่ได้ประชด แต่เป็นเพราะ เวลา


คำถาม
คนเหล่านี้คือใคร ใช่ไหม
ตอบไม่ได้หรอก เพราะฉันยังไม่มั่นใจ

วันไหนเจอ คุยแล้วใช่จริงๆแล้วจะบอก ตอนนี้ไม่มี
มีแต่ไม่ใช่
*อย่าไปไหนเธอคือเพื่อนฉัน คืออะไรหลายอย่างอยู่ข้างฉัน
ถึงไม่ใช่ แต่ก็อย่าไปไหน

ในวันนี้วันที่ดาวเตมฟ้า(เหรอ)
ฝากบอกสายลมที่พัดผ่านพาความรู้สึกที่เปื่ยมล้น
วอนฟ้าที่มืดมิดบอกความจริงในใจที่ล้นเอ่อ
ว่าฉัน
.
.
ขอให้เธอสึนามิซัดรับสงกราน
เปรียบดังสายน้ำที่ต้อนรับวันสงกราน
เกลียดเธอจนล้นเอ่อ ฝากความคิดถึงนี้ไปกับสึนามิน่ะ

การพูดความจริงนั้นไม่ยาก ยากตรงที่ทำไมหลายคนไม่เชื่อเรื่องจริง

เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ที่รอเธอ ฉันจำไม่ได้
ที่จำได้ดีคือฉันมีเพียงเธอ แม้นานสักแค่ไหน

เธออยู่ที่ใดยังรักกันไหม ฉันไม่รู้ แต่ที่รู้คือฉันนั้นยังไม่เปลี่ยนใจ
ยังอยู่ตรงนี้ถึงแม้จะเหงาและเดียวดาย

ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม

เมื่อเธอมีทางชีวิตไม่เหมือนฉัน ฉันห้ามไม่ได้
แต่ฉันจะมีชีวิตเพื่อรอเธอ แม้วันสุดท้าย

เกิดมาได้เจอคนที่ตามหามานานแสนนาน ทำให้รู้ว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน
จะอยู่ตรงนี้ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เหลือใคร

ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม

จะรอแค่เธอถึงแม้ใครหาว่างมงาย
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่านานเท่าไรยังมีเพียงเธอ (ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันมีเธอคนเดียวในหัวใจ)
ไม่ว่ายังไง ฉันก็จะรักเธอ
มันเป็นแบบนี้จริงๆน่ะ เหอๆ

หยอด หยอด หยอด เข้าไปเพื่อความสะใจ?

ฉันพึ่งเข้าใจวันนี้

ฉันไม่รู้ว่าโลกใบนี้มีคนเยอะมากแค่ไหน
แต่ฉันแค่อยากให้เธอมองเห็นฉันบ้าง
เพราะโลกหมุนเหรอเธอเลยมองไม่เห็นฉัน
แต่ทำไมน่ะฉันยังเห็นเธออยู่
ฉันยังรอเธออยู่
ทำไมน่ะ ทำไม
ถ้าคนน้อยเธอยังจะเห็นฉันไหม
ฉันรู้สึกผิดเหลือเกิน ฉันขอโทษ
ดีที่แกไม่หวังอะไร

ใจของคน อยู่ที่อารมณ์ของตนเองในบางเวลา
เหมือนกับฉันวันไหนนึกอยากลบอะไรก็ลบ นึกอยากกลับมาเล่นใหม่ก็เล่น
แต่การกระทำบางอย่างถึงจะกระทำลงไปแล้วแต่มันก็
เหมือนกับหลอกตัวเองว่าเราลืมได้ทั้งๆ ที่ยังคิดถึงมันอยู่เสมอ
มีเพียงสายตาที่ใช้มอง มองไปยังภาพเก่าๆมองไปยังการกระทำที่เปลี่ยนแปลงไป
กระทำทุกอย่าง เพื่อเพียง การประชด
เรียกร้องความสนใจ โดยที่ถือเอาความคิดของเราเป็นใหญ่
ต้องการประชดเพื่อให้ใครบางคนสนใจบ้าง แต่กลับกลายเหมือนเราไปผลักไส
ทั้งๆที่มันไม่ใช่เลย เรา ต้องการขนาดไหนตอนนี้ได้เพียงแค่มองเท่านั้น
การประชดบางอย่างมันอาจเผลอไปสนิทกับใคร จนบางคน โง่ งี่เง่า(555)
เข้าใจผิด บางสิ่งที่เรายืมมาก็ต้องคืนเขาไป ส่วนสิ่งที่เคยอยู่กับเรา
ก็จากไป สุดท้ายก็เหลือเพียงตัวฉันที่ทุกวันนั่ง บ่นแต่เหงาๆ
มีมากมายหลายคนที่ฉันเข้าไปทัก ไปปากหมาใส่เขาไว้เยอะก็ต้องขอโทษด้วย
เพราะฉันเหงา เลยอยากกวนตีนใครไปวันๆ แต่เธอคนเดียวอยากทักแทบบ้าก็ได้เพียงแต่มอง
บอกคนอื่นว่าตัดเธอไป แต่มันก็เป็นเพียงแค่หลอกตัวเองเท่านั้นแหละ
ทำไมฉันอนดึก เพราะอะไรรู้ไหม เพราะหวังว่าเธอจะเห็นฉันบ้าง
เหมือนฉํนทำผิด ฉันขอให้ใครหลายๆคนอยู่เป็นเพื่อนกับฉันก่อน แต่เขาก็รอไม่ไหวหรอก
แต่ทำไมฉันนั่งรอได้ทุกคืนน่ะ เหลือเพียงแต่ฉันนั่งนึกถึงวันเก่าๆ
สวัสดี บาย ฝันดี ฉันคิดถึงมัน
เพียงคำไม่กี่คำที่ใครนึกว่ามันคือความเคยชินของคน แต่ทำไมฉันรู้สึกดีกับคำเหล่านั้นจังเลยน่ะ
มัน สับสน มันเต็มอยู่ในหัวอธิบายออกมาไม่ถูก อยากไปเธอมาใส่ใจฉันบ้าง
มีใครหลายๆคนเขาอยู่เป็นเพื่อนฉํัน เขาคอยถามฉันเสมอ
ฉันก็ขอขอบคุณความหวังดี ที่ปนอยู่กับความกวนส้นตีน
ขอโทษที่งี่เง่าใส่ ขอโทษเวลาโมโหใครก็ไประบายกับใครหลายคน
โดยลืมไปว่า เขาไม่ใช่โถส้วม
เลยสุดท้ายก็ต้องมาระบายกับบลอก